Van Stanford naar Guildford naar Ibiza
Blijf op de hoogte en volg Marlies
21 Mei 2013 | Verenigd Koninkrijk, Stanford-le-Hope
Ik ben al weer een paar dagen terug uit Stanford, en de volgende trip staat al weer te wachten: Ibiza! Dat is onze missiontrip, dus alleen maar feesten wordt het niet ;) In mijn volgende blogs ga ik je vast meer vertellen over wat ik allemaal wel niet doe, dus mocht je daar nieuwsgierig naar zijn, kom dan zeker terug!
Maar eerst terug naar afgelopen week. Een week in Stanford-le-Hope, waar ook een 24-7 prayer community is. Daar hebben we een week meegedraaid in wat zij allemaal doen, en het was ook nog eens gebedsweek, dus mochten we ook een aantal uur doorbrengen in de gebedskamer. In Stanford doen ze het anders dan in Guildford, en dat was goed om mee te maken! Allereerst, 24-7 Prayer Stanford heeft 2 huizen die ze volledig gebruiken voor hun community. Gasten mogen daar verblijven en hun wekelijkse meeting zijn daar ook. Voor de rest van de week wordt het vooral gebruikt op de woensdagavond, als er een huismaaltijd is. Wij verbleven ook in die twee huizen :)
We hebben meegedraaid in het team in Stanford, en dat hield vooral in dat we veel schoolwerk hebben gedaan. Een school met een permanente gebedsruimte, en een school waar we een café draaien – bijzonder om te zien! De scholieren staan er open voor en de mensen die voor 24-7 prayer werken in de scholen worden bijna als ‘beroemdheden’ gezien. Zij doen o.a. ook Chaplaincy – een soort 1 op 1 mentoring met scholieren die wat extra aandacht nodig hebben. Tof werk!
Naast al het schoolwerk, bidden en voorbereiden, hebben we ook heel wat nieuwe mensen ontmoet, maaltijden gedeeld en verhalen gehoord. Teveel om hier allemaal te delen. Maar eentje wil ik jullie niet onthouden. De vrijdagavond. Die was gevuld met ‘Chip-Night’! Een begrip binnen 24-7 prayer Stanford. En met die chips (patat) ging een bijbelquiz gepaard. Ik had het geluk om bij degene in het team te zitten die letterlijk bijna alles wist van de bijbel (zo stond hij ook bekend ;)), maar helaas hebben we niet gewonnen. Dat kwam o.a. doordat wij alle moeilijke vragen kregen, en de andere teams vragen kregen die soms té makkelijk waren. Maar goed. Het was gezellig :)
Vrijdags was trouwens onze vrije dag. En na een overheerlijke brunch (ik begin het Engelse ontbijt te waarderen), gingen we naar Lakeside, bekend om zijn winkelcentrum. En dat hebben we geweten. Bikini’s passen (met het oog op Ibiza), veel slenteren langs winkels en me verwonderen over hoe groot het was. Heerlijk!
Wat ik je ook niet wil onthouden is de zaterdag. Weer naar Lakeside, maar dit keer voor de voedselbank. Bij de Tesco’s werd een inzameling gehouden, en wij mochten ook even 2 uur helpen. Ik stond bij de karren en nam dankbaar aan wat mensen wilden geven. En af en toe stond ik met m’n ogen te knipperen. Mensen die hun hele karretje gaven, of 4 tassen vol achterlieten, allemaal voor de voedselbank. Bijzonder om te zien hoeveel mensen kunnen geven!
Op zondag gingen we weer naar Guildford. Maar niet na een wekelijkse ‘dienst’, learning noemen ze dat hier. We ontmoeten elkaar in één van de twee huizen en bij ons begonnen we met een ontbijt, en daarna gingen we over naar de ‘learning’. Twee mensen hadden wat voorbereid en daar deelden ze over. Mooi om te zien dat ze in Stanford zo dicht bij elkaar leven, echt een community zijn met elkaar en dat ze lief en leed met elkaar delen. Een huis maakt zoveel mogelijk!
En nu, over ongeveer 10 minuten word ik opgehaald om naar het vliegveld te vertrekken. Ibiza staat op het programma. Ik weet niet goed wat ik moet verwachten, maar ik hoop dat de 5 weken die ik in Ibiza ben, lifechanging zullen zijn!
I’ll keep you posted!
Liefs,
Marlies
Maar eerst terug naar afgelopen week. Een week in Stanford-le-Hope, waar ook een 24-7 prayer community is. Daar hebben we een week meegedraaid in wat zij allemaal doen, en het was ook nog eens gebedsweek, dus mochten we ook een aantal uur doorbrengen in de gebedskamer. In Stanford doen ze het anders dan in Guildford, en dat was goed om mee te maken! Allereerst, 24-7 Prayer Stanford heeft 2 huizen die ze volledig gebruiken voor hun community. Gasten mogen daar verblijven en hun wekelijkse meeting zijn daar ook. Voor de rest van de week wordt het vooral gebruikt op de woensdagavond, als er een huismaaltijd is. Wij verbleven ook in die twee huizen :)
We hebben meegedraaid in het team in Stanford, en dat hield vooral in dat we veel schoolwerk hebben gedaan. Een school met een permanente gebedsruimte, en een school waar we een café draaien – bijzonder om te zien! De scholieren staan er open voor en de mensen die voor 24-7 prayer werken in de scholen worden bijna als ‘beroemdheden’ gezien. Zij doen o.a. ook Chaplaincy – een soort 1 op 1 mentoring met scholieren die wat extra aandacht nodig hebben. Tof werk!
Naast al het schoolwerk, bidden en voorbereiden, hebben we ook heel wat nieuwe mensen ontmoet, maaltijden gedeeld en verhalen gehoord. Teveel om hier allemaal te delen. Maar eentje wil ik jullie niet onthouden. De vrijdagavond. Die was gevuld met ‘Chip-Night’! Een begrip binnen 24-7 prayer Stanford. En met die chips (patat) ging een bijbelquiz gepaard. Ik had het geluk om bij degene in het team te zitten die letterlijk bijna alles wist van de bijbel (zo stond hij ook bekend ;)), maar helaas hebben we niet gewonnen. Dat kwam o.a. doordat wij alle moeilijke vragen kregen, en de andere teams vragen kregen die soms té makkelijk waren. Maar goed. Het was gezellig :)
Vrijdags was trouwens onze vrije dag. En na een overheerlijke brunch (ik begin het Engelse ontbijt te waarderen), gingen we naar Lakeside, bekend om zijn winkelcentrum. En dat hebben we geweten. Bikini’s passen (met het oog op Ibiza), veel slenteren langs winkels en me verwonderen over hoe groot het was. Heerlijk!
Wat ik je ook niet wil onthouden is de zaterdag. Weer naar Lakeside, maar dit keer voor de voedselbank. Bij de Tesco’s werd een inzameling gehouden, en wij mochten ook even 2 uur helpen. Ik stond bij de karren en nam dankbaar aan wat mensen wilden geven. En af en toe stond ik met m’n ogen te knipperen. Mensen die hun hele karretje gaven, of 4 tassen vol achterlieten, allemaal voor de voedselbank. Bijzonder om te zien hoeveel mensen kunnen geven!
Op zondag gingen we weer naar Guildford. Maar niet na een wekelijkse ‘dienst’, learning noemen ze dat hier. We ontmoeten elkaar in één van de twee huizen en bij ons begonnen we met een ontbijt, en daarna gingen we over naar de ‘learning’. Twee mensen hadden wat voorbereid en daar deelden ze over. Mooi om te zien dat ze in Stanford zo dicht bij elkaar leven, echt een community zijn met elkaar en dat ze lief en leed met elkaar delen. Een huis maakt zoveel mogelijk!
En nu, over ongeveer 10 minuten word ik opgehaald om naar het vliegveld te vertrekken. Ibiza staat op het programma. Ik weet niet goed wat ik moet verwachten, maar ik hoop dat de 5 weken die ik in Ibiza ben, lifechanging zullen zijn!
I’ll keep you posted!
Liefs,
Marlies
-
21 Mei 2013 - 13:45
Hannah Banana Montana:
Hey Miss Farbridges!
Jij gaat je brug weer verder slaan op Ibiza. Leuk om over je gezelligheid, avonturen en goede werk!
Ga je na Ibiza weer terug naar Engeland? Liefs en enjoy x -
22 Mei 2013 - 14:30
Henny Verbruggen-Ebbers:
Je schrijft over de chips en over een Bijbelquiz, maar ik snap de clou er niet van... Kreeg je minder als je verloren hebt of zo???
Geniet de komende 5 weken in IBIZA!!!!
Liefs, je mams -
22 Mei 2013 - 14:31
Henny Verbruggen-Ebbers:
Je schrijft over de chips en over een Bijbelquiz, maar ik snap de clou er niet van... Kreeg je minder patat als je verloren hebt of zo???
Geniet de komende 5 weken in IBIZA!!!!
Liefs, je mams -
26 Mei 2013 - 22:11
Marlies :
Mam,
De chips (patat) was ons avondeten en daarna speelden we de Bijbelquiz ;)
En genieten doe ik hier zeker! Er komt een nieuwe blogpost aan!
Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
